ما و روز جهاني جامعه اطلاعاتي
علي شميراني - روز پنجشنبه 27 ارديبهشت‌ماه مصادف با 17 مي، روز جهاني «جامعه اطلاعاتي» نام دارد.روزي كه پيش از اين روز جهاني «مخابرات» ناميده مي‌شد. روز جهاني جامعه اطلاعات از سوي اتحاديه بين‌المللي مخابرات (ITU) به اين اسم نام‌گذاري شده و اتحاديه‌اي كه هنوز از طرف صداوسيما و برخي مسوولان اتحاديه «ارتباطات راه دور» خوانده مي‌شود! عبارتي كه منسوخ شده و حتي خود واژه «مخابرات» نيز در حال رخت بر بستن از زبان و ادبيات فناوري‌هاي نوين است.از اين چندگانگي بر سر يك واژه در كشورمان كه بگذريم به روز جهاني جامعه اطلاعاتي و آنچه در آن گذشت مي‌رسيم. شعار سال‌جاري اتحاديه بين‌المللي مخابرات كه از سوي دبيركل اين اتحاديه يعني «حمدون توره» اعلام شد، «سرمايه و سياست‌گذاري براي افزايش دسترسي جوانان به فناوري‌هاي اطلاعاتي و ارتباطي» بود.در اين پيام همچون ساير پيام‌هاي نهفته در توسعه جامعه اطلاعاتي از سازمان‌هاي بين‌المللي، انجمن‌هاي غيردولتي، بخش خصوصي و دولت‌ها با عبارت نوين «Multistakeholders» دعوت شده تا به عنوان اركان توسعه در كنار هم به رشد تقويت جامعه نوين جهاني كمك كنند.اگرچه هيچ‌يك از توصيه‌هاي جهاني در اين زمينه و نشست‌هاي موسوم به Wsis كه در سطح سران كشورها برگزار شد، الزام‌آور نبوده و همه در حد توصيه هستند. اما عدم توجه جدي به اين توصيه‌ها با توجه به تغيير معيارهاي جهاني در توسعه‌يافتگي كشورهاي جهان، مي‌تواند تغييرات مهمي در رده‌بندي‌هاي بين‌المللي يك كشور ايجاد كند.امروز ديگر اين وجود كارخانجات و صنايع نيست كه معيار پيشرفت يك كشور محسوب مي‌شود بلكه اين قدرت توليد دانش و دسترسي به اطلاعات و ارتباطات است كه معيارهاي جديد محسوب مي‌شوند. بازگرديم به ايران، جايي كه دبير شوراي‌عالي اطلاع‌رساني درست چند روز مانده به روز جهاني جامعه اطلاعات اعلام مي‌كند كه ما از توصيه‌هاي جهاني عقب هستيم.جايي كه همچون گذشته پيگيري تعهدات ايران در جامعه اطلاعات به علت تعدد نهادهاي موازي به چند بخش تفكيك شده و برخي از مسووليت‌ها نيز بدون متولي به حالت نيمه‌رها مانده است.جالب آنكه در همين روز پنجشنبه‌اي كه گذشت به مناسبت روز جهاني جامعه اطلاعات همزمان يك برنامه در سالن اجلاس سران، يك برنامه در هتل سيمرغ و يك جشنواره نيز در نمايشگاه بين‌المللي در حال برگزاري بود.جايي كه در بخش خصوصي و دولتي آن شاهد وجود نهادهاي موازي متعددي هستيم كه اتفاقا خيلي سخت حاضرند بر سر يك ميز بنشينند و در بسياري از موارد حتي حاضر به نشستن دور يك ميز هم نيستند.
علي شميراني - روز پنجشنبه 27 ارديبهشت‌ماه مصادف با 17 مي، روز جهاني «جامعه اطلاعاتي» نام دارد.روزي كه پيش از اين روز جهاني «مخابرات» ناميده مي‌شد. روز جهاني جامعه اطلاعات از سوي اتحاديه بين‌المللي مخابرات (ITU) به اين اسم نام‌گذاري شده و اتحاديه‌اي كه هنوز از طرف صداوسيما و برخي مسوولان اتحاديه «ارتباطات راه دور» خوانده مي‌شود! عبارتي كه منسوخ شده و حتي خود واژه «مخابرات» نيز در حال رخت بر بستن از زبان و ادبيات فناوري‌هاي نوين است.از اين چندگانگي بر سر يك واژه در كشورمان كه بگذريم به روز جهاني جامعه اطلاعاتي و آنچه در آن گذشت مي‌رسيم. شعار سال‌جاري اتحاديه بين‌المللي مخابرات كه از سوي دبيركل اين اتحاديه يعني «حمدون توره» اعلام شد، «سرمايه و سياست‌گذاري براي افزايش دسترسي جوانان به فناوري‌هاي اطلاعاتي و ارتباطي» بود.در اين پيام همچون ساير پيام‌هاي نهفته در توسعه جامعه اطلاعاتي از سازمان‌هاي بين‌المللي، انجمن‌هاي غيردولتي، بخش خصوصي و دولت‌ها با عبارت نوين «Multistakeholders» دعوت شده تا به عنوان اركان توسعه در كنار هم به رشد تقويت جامعه نوين جهاني كمك كنند.اگرچه هيچ‌يك از توصيه‌هاي جهاني در اين زمينه و نشست‌هاي موسوم به Wsis كه در سطح سران كشورها برگزار شد، الزام‌آور نبوده و همه در حد توصيه هستند. اما عدم توجه جدي به اين توصيه‌ها با توجه به تغيير معيارهاي جهاني در توسعه‌يافتگي كشورهاي جهان، مي‌تواند تغييرات مهمي در رده‌بندي‌هاي بين‌المللي يك كشور ايجاد كند.امروز ديگر اين وجود كارخانجات و صنايع نيست كه معيار پيشرفت يك كشور محسوب مي‌شود بلكه اين قدرت توليد دانش و دسترسي به اطلاعات و ارتباطات است كه معيارهاي جديد محسوب مي‌شوند. بازگرديم به ايران، جايي كه دبير شوراي‌عالي اطلاع‌رساني درست چند روز مانده به روز جهاني جامعه اطلاعات اعلام مي‌كند كه ما از توصيه‌هاي جهاني عقب هستيم.جايي كه همچون گذشته پيگيري تعهدات ايران در جامعه اطلاعات به علت تعدد نهادهاي موازي به چند بخش تفكيك شده و برخي از مسووليت‌ها نيز بدون متولي به حالت نيمه‌رها مانده است.جالب آنكه در همين روز پنجشنبه‌اي كه گذشت به مناسبت روز جهاني جامعه اطلاعات همزمان يك برنامه در سالن اجلاس سران، يك برنامه در هتل سيمرغ و يك جشنواره نيز در نمايشگاه بين‌المللي در حال برگزاري بود.جايي كه در بخش خصوصي و دولتي آن شاهد وجود نهادهاي موازي متعددي هستيم كه اتفاقا خيلي سخت حاضرند بر سر يك ميز بنشينند و در بسياري از موارد حتي حاضر به نشستن دور يك ميز هم نيستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر