وزارت ICT می خواهد همه اهرم های قدرت IT را داشته باشد و این موضوع مدیریت را از حالت فراسازمانی خارج می كند زیرا سازمان صاحب نظر در زیرساخت نمی تواند در بحث محتوا نیز تخصص داشته باشد و این مباحث باید در مجموعه های جدا از هم دیده شده و تحت یك مدیریت واحد مورد نظارت قرار گیرند. سیدمحمد مصلایی یك كارشناس IT در گفت وگو با ایسنا، با بیان این مطلب و با اشاره به این كه مقدمات هر تغییری قبل از دستوری شدن، بررسی عیب ها و برنامه ریزی تغییرات است، در تحلیل خود از بررسی نارسایی های زیرساخت مدیریت IT در كشور اظهار كرد: مقدمات هر تغییر قبل از این كه دستوری و اجباری باشد، برنامه ریزی است؛ اشكال، ادغام شدن یا نشدن شوراهای موازی نیست چراكه طرح ها ضربتی و بدون برنامه ریزی قبلی صورت می گیرد. وی ادامه داد: فكر این كه ادغام، تسهیل كار را به دنبال دارد به دوره مطالعاتی و امكان سنجی نیاز دارد كه مسلما در این دوره ها توجه به عقاید صاحب نظران برای شیوه اجرایی شدن چنین اقدامی حائز اهمیت است. وی تصریح كرد: مشورت با كارشناسان این حوزه برای رسیدن به برنامه اجرایی مناسب تغییر كم ترین نوسان را به همراه خواهد داشت، در غیر این صورت اثراتش در وهله اول آن قدر زیاد است كه از شفاف نبودن برنامه ریزی حكایت كرده و باعث بلاتكلیفی ارگان ها می شود. این كارشناس معتقد است: اجرایی شدن چنین اقدامی یك تا دو سال به طول خواهد انجامید و دوره گذر از سیستم قبلی به سیستم جدید به برنامه ریزی نیاز دارد؛ در ابتدای ایجاد یك رویه، سیاست دور انداختن آن را نیز باید آماده كرد، همان گونه كه در سیستم پیشروی قبل از عقب گرد، مكانیزمی تعبیه می شود.مصلایی ادامه داد: توجه به طرز تفكر تغییرات امر مهمی است، چراكه قصد این است كه ساختارهای قدیمی به جدید تبدیل شود؛ اشكالات در سیستم به ناكارآمدی منجر می شود و در این مسیر چهار نكته حایز اهمیت است.او ادامه داد: ماهیت دولتی یا غیردولتی بودن شوراها مهم نیست، این شوراها باید یك سازمان یا ارگان فرانگر باشند چراكه اگر این اصل را قبول داشته باشند وابستگی به یك محور اصلی معنا می یابد؛ در دنیا سیاست گذاران به نقطه انتهایی ساختار قدرت متصل اند و به یك محور اصلی وابسته بنابراین باید دید شوراها چه جایگاهی دارند و اگر جایگاه سیاست گذاری كل كشور است باید فرانگر و فراسازمانی باشند.وی در بررسی جایگاه شوراهای IT در كشور، افزود: باید دید شوراها در چه نظام یا حیطه ای قصد فعالیت دارد، این حیطه شامل چهار دسته می شود، متولی هستند، سیاست گذارند، مجری هستند و یا ناظر؛ شاید همه این وظایف یا تركیب از آن ها را داشته باشند كه اگر ارگانی تمام این وظایف را داشته باشد با مشكل مواجه خواهد شد. او با طرح این سوال كه ساز و كار كنترل و نقد یك سازمان و شورا چگونه است و به عنوان مثال وقتی تصمیم گرفته می شود تا كجا می توان پیش رفت، گفت: باید در نظر داشت بزرگ یا كوچكی شورا ملاكی برای سنجش چابكی عمل و پاسخگویی آن سازمان نیست و در تفكیك یا انسجام نقشی نخواهد داشت، هدف ارزیابی آن شورا یا سازمان است. مصلایی با اشاره به دو دیدگاه پدرخواندگی و كارگردانی در حوزه مدیریت و سیاست گذاری تصریح كرد: تفكیك دیدگاه پدرخواندگی به جریانات IT و زیرساخت ها یا دیدگاه كارگردانی ضروری است، چراكه این جریان خیلی به هم نزدیكند و دیدگاه مترادفی دارند؛ پدرخواندگی حالت مافیایی دارد كه مخالفت را حتی در صورت صحیح بودن سركوب می كند اما در دیدگاه كارگردانی مخالفت ها بیان می شود و اگر تاثیر مثبتی داشته باشد برجای می گذارد. وی ادامه داد: شوراها فعل و انفعال كند و تنبلی دارند، جلسات اغلب برگزار نمی شود یا پشت در های بسته این اتفاق رخ می دهد و از طرفی به صنوف بخش خصوصی نیز توجهی نمی شود و بر اساس این شواهد شوراها حالت پدرخواندگی یافته اند؛ اگر خواهان مكانیزمی هستیم تا جریان جدیدی ایجاد كند باید به این شاخص ها توجه شود كه ادغام می تواند آن ها را تامین كند یا خیر و آیا این تغییرات به ایجاد سازمان فرانگر با ساز و كار كنترل و نقد مشخص، چابك در عمل و پاسخگو با دیدگاه كارگردانی منجر خواهد شد. او تصریح كرد: باید دید رویكرد جامعه با اصل ۴۴ در این تغییرات لحاظ شده است یا دولت می خواهد عمده برنامه ریزی ها و سیاست گذاری ها را به همراه اجرا بر عهده بگیرد و در نهایت بهایی به بخش خصوصی ندهد.این كارشناس ادامه داد: اساس ساختار دموكراسی تقسیم وظایف است كه به مجلس، دولت و قوه قضاییه تقسیم شده است، گرچه ساختار پیچیده و شكسته می شود، اما همه به سوی هدف كلی حركت می كنند. اگر اشتباهی رخ دهد تبعاتش مشخص است و شیوه اصلاح آن به دست می آید؛ سیستم كنترلی قرار دارد تا اشتباهات از جایی به بعد قابل حل باشند. وی با بیان اینكه یكپارچه شدن شوراها قابل پشتیبانی است اما باید نگرانی از بروز چالش هایی قدیمی در شرایط بحرانی تر وجود نداشته باشد، ادامه داد: چراكه اساس و بنیاد یك سیستم زیر سوال می رود و صدمات ناشی از عدم شفافیت در سیاست گذاری، اجرا و نظارت جبران ناپذیر است و تاثیرات آن بلاتكلیفی بخش های دولتی و خصوصی خواهد بود، بدون برنامه ریزی و عدم تحلیل موج تغییرات باعث می شود و تغییرات مثبت از بین رود. به گفته وی در صورت اقدام یكپارچه سازی درون این شوراها نیاز به تقسیم وظایف است تا از هم مجزا شوند، كارگروه های تخصصی تشكیل شوند كه یك نظارت بزرگ تر با تقسیم های تخصصی تر صورت می گیرد، بر شكل كار اشكالی وارد نیست، اهمیت در چگونگی دوران این گذر است.وی تصریح كرد: نامفهوم بودن گذر از ساختار قدیم به ساختار جدید ضررهای زیادی را به همراه خواهد داشت و باید ظرف مدت كوتاهی جوابگوی مدلی از آ ینده این طرح بود و ساختار جایگزین را در نظر گرفت؛ مشكلات اجرایی مثبت بودن هدف را زیر سوال می برد. مصلایی با اشاره به مباحث وجودی اطلاعات، مدیریت را بخش مهم ولاینفك آن دانست و افزود: مدیریت اطلاعات آن قدر مهم است كه قادر است وجودیت اطلاعات را تحت تاثیر قرار دهد و تمام اطلاعات در بستر IT حضور پیدا می كند و برای جریان آن به زیرساخت های فناوری اطلاعات نیاز است. وی با اشاره به ضرورت وجود اداره مدیریت اطلاعات گفت: این اداره برای حفظ و انسجام كار و هدفمند بودن باید تحت یك نظام تفكر مدیریتی غالب بر مجموعه باشد و جهت مندی نهایی مجموعه را مسجل كند. او معتقد است: استفاده از فناوری به طور جزیره ای باعث بی ثمر بودن آن می شود و باید تحت یك مدیریت جامع و كامل جریان یابند و مسیر درست جریان اطلاعاتی رعایت شود؛ وجود نهادهای مدیریت اطلاعات در هر سازمان با در نظر گرفتن وظایف و سازوكارشان می تواند ارتباط خود را با سایر حوزه ها برقرار كند و ساختار سلسله مراتب ارتباطی خود را شكل دهد اما در حال حاضر كشور از ساختار منسجم برخوردار نیست. این كارشناس ادامه داد: بین دستگاه های داخلی نوعی رقابت برای كسب امتیاز در یك حوزه مدیریتی وجود دارد و این رقابت باعث شده از جنبه های مدیریتی دور شویم در حالی كه این مدیریت باید فراسازمانی باشد. او افزود: در حوزه IT مدیریت در سطح وزارت خانه ای درست نیست و باید فراگیر باشد تا نیازهای هر ارگان مناسب با آن حوزه تعریف شود. اما در حال حاضر فراسازمانی نبودن مدیریت به نارسایی آن دامن زده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر