جنبه ای از سیاست تکنولوژی ایران در مورد استراتژی IT
خلاصه:
تکنولوژی از ارتباطات تلفنی تا بهترین رایانه ها ،از جمبوجتها تا HDTV ، از نیمه رساناها تا چند رسانه ای ها احتمالا مهمترین عامل راندن تکامل تدریجی از رقابت جهانی است . ایران در بازارهای جهانی در چه جایگاهی قراردارد؟ بحث مربوط به نیاز رقابتی رشد تکنولوژی ایرانیان و نقش دولتهای محلی در بهبود آن ،یک بحث ممتمرکز تشکیل سیاست تکنولوژی می شود. این بحث روی این سوال متمرکز می باشد که آیا دولت می تواند یا باید در تحریک خلاقیت تکنولوژی تجاری یک نقش فعال ایفا کند. در زمانی که شرکتها در ایران بدلیل خصوصی سازی و تشکیل بازار سرمایه زمینه ای بطور پیوسته در بخش صنعتی تولید می کنند ،حمایت دولت برای R & D در تکنولوژی های بحرانی مطلقا ضروری است. ولی بوسیله مالکیت و کنترل صنعت ایجاد نمی شود بلکه بوسیله یک حامی ، فعال شده با بخش خصوصی – انتقال صنعت با دانشگاهها – با فراهم نمودن سهام عدالت و سخاوتمندانه از تحقیقات اصلی در دانشگاه ها و سرمایه های بزرگ در بخشی از وزارت خانه های مربوطه مانند صنعت سنگین نفت و انرژی در پیشرفت تکنولوژی ایجاد می شود. منتقدان ممکن است مخالف باشند که تشکیل صنعت خصوصی و فقدان تجارت در پاداش دولت بد تر از بیماری است . این تحقیق روی این سوال اساسی متمرکز می باشد که : آیا ایران به سیاست تکنولوژی نیاز دارد؟ اگر ایران به سیاست تکنولوژی نیاز دارد ، نقش دولت محلی در شکل گیری این سیاست چیست؟ و چه تکنولوژی های خانگی مختص برای ایران تولید کننده است ؟ بعنوان مثال ، برای تولید نرم افزار و سخت افزار و صنایع سنگین، سیاست براین اصل متمرکز می شود. نهایتا این مبحث این مطلب را بیان می کند که ، چگونه ایران می تواند از کشورهای دیگر مانند آمریکا ، ژاپن و سنگاپور در مورد تشکیل سیاست تکنولوژی مطالبی یاد بگیرد؟
هر کشور یک حالت دارد
تاریخ نشان داده که فرهنگ فارسی 600سال قبل از میلاد ، نمونه ای از پیشرفت در دولت ، عدالت شهری و قدرت شهری است. روزهای باشکوه سیروس بزرگ و بسیاری از رهبران ایران بزرگ ثابت کرده که ایران سهمی در امپراتوری شدن داشته است. در همان زمان تمدن رومیان و اعراب نیز، روزهای پرشکوه و پر قدرتی را داشتند. چین قبل از آنکه تمدن بزرگش از بین برود ، موفقیت خودش را برای بسیاری از کشورها داشت. پس از 500 سال در اروپا و آمریکا و بر جهان حکومت کرد.
عصر اروپایی و آمریکایی
معرفی تجربه تاریخ اروپایی (فئودالیسم ، رنسانس ، نهضت اصلاحی (اصلاح طلبی)، دوره روشنفکری، انقلاب فرانسه ) راهنمای جهانی می شود.
انقلاب صنعتی بریتانیا (اواخر قرن 18میلادی) نوعی از استیلای غربی را منتقل کرد.بطوری که سرچشمه اقتصاد بین اللمللی را مطرح کرد و زمینه را برای یک امپراتوری فراهم کرد ، که پررنگتر از زمینهای صورتی رنگ است. صلح بریتانیاییها[1] یک قرن طول کشید وتا صلح آمریکایی ها ادامه یافت. تاریخ جهان با تاریخ غرب هم مرز[2] می شود.
همانطور که ما به پایان دوره هزار ساله می رسیم ، ایا ما می توانیم دوباره شاهد یکی از این حرکتهای نادر در تصاویر و زمین ساخت تمدن باشیم؟ آیا دوره حکمرانی غرب به آهستگی راهی به برتری شرقیان نشان می دهد؟ اگر این مطلب صحیح باشد ، چطور ایران می تواند بخشی از این نمونه حرکت باشد که استعداد نهفته کشورهای آسیایی و لبه صلح[3] را تسخیر کند و آنها را مورد استفاده قرار دهد؟ آیا برای ایرانیان ممکن است که در آسیا ترقی کنند یا به دوره دیگری قبل از شروع صحبت درباره محلی شدن قدرت ایران متصل شوند؟اعتماد به نفس ایرانیان بیشتر از اقتصاد آنها جدید و شکننده است و ضرورتا ایدئولوژی است. قلمرو ایرانیان در این کشور منحصرا در موارد ایدئولوژیکی است اما فرهنگ یا اقتصاد آنها ایدئولوژیکی نیست.کشورهای عالی رتبه غرب مردمی ill-equipped دارند که فقط آنچه اتفاق می افتد را تسخیر می کنند. اروپاییان از تفکرغرب و rest استفاده می کنند (از غرب بعنوان بهترین rest و در مراحل متنوع back wardness )
پیشرفت آسیا در چهار عمل :
عمل اول :
البته ژاپن نخستین کشوری بود که در مقابل طبقه بندی مقاومت کردواکنون کشورهایی مثل سنگاپور، هنک نگ ، تایوان و کره جنوبی آن را به وضع طبیعی تغییر دادند. استانداردهای زندگی سریعا به غرب نزدیک شد و سرعت رشد اخیرشان حدودا 3 برابر میانگین رشد اروپایی هاست . نمایشنامه آسیایی ها در 4عمل تاریخی اتفاق می افتد.
ژاپن تنها کشور غیر غربی است که درقرن 19 شروع به در آوردن صنعتی آن کرده است. درنیمه نخست قرن به کندی پیش می رفت . دراوخر 1960 تولید ناخالص ملی[4] یک هشتم (⅛) مجموع تولید ناخالص آمریکا بود.
ولی در طول دهه 60 ژاپن بر اقتصادهای اروپایی و دسته های آمریکایی مثل یکی از قوی ترین اقتصادهای جهان غلبه کرد.
عمل دوم:
عمل دوم در سال 1960اتفاق افتاد.سپس سیاهان آسیایی ، کره جنوبی ، هنک کنگ و سنگاپور ، پیشرفت فوق العاده ای کردند. اقتصاد تغییر کرد تا کشورهایی مثل بریتانیا و آلمان را مانند یک کشور تفسیر کنند و بوسیله این کشورها به 3دهه فشرده شد.
سیاهان نظریه استقلال را مطرح کردند آنها معتقد بودند که کشورهای درحال توسعه همیشه محکوم ماهواره ای از جهان توسعه یافته هستند. GDP هر نفر در کره جنوبی در سال 1962برابر همان تعداد در سودان بود.اما امروزه آن ، از فقیرترین ملتهای اروپای غربی می باشد.
عمل سوم :
عمل سوم در اوایل دهه 70 شروع شد و مهمترین عاملین در این زمان مالزایی ها ، تایلندی ها و اندونزیایی ها بودند. درحالی که رشد تایوان و کره جنوبی خیلی بومی بود در این حالت سرمایه گذاری خارجی کلید اصلی بود ، درحالت اول از چند ملیتی ها مانند ژاپن و پس از آن کشورهای متوسط بودند.
زمانی که مردم به مهاجرت کارخانه ای از اروپا به آسیا در دهه 80اشاره می کنند ، آسیای جنوب شرقی به ذهنشان می آید. کشور مسلمان مالزی بزرگترین صادرکننده متقاضیان تلفن و تلویزیون است.درحالی که در کره جنوبی و تایوان زیر تحریم و نظریه استقلال هستند. این کشورها پتانسیل پیشرفت در سرمایه گذاری بیگانه را تشکیل دادند.
عمل چهارم:
عمل چهارم اکنون ادامه دارد و تهدید می کند که مانع رشد در مرحله پیشرفت می شود. بیشتر کشورهای باقیمانده در منطقه آرام آسیا مانند ویتنام و فیلیپین به گرداب توسعه می چسبند. ولی چین یک موضوع متفاوت است که برای یک پنجم جمعیت جهان محاسبه می شود.
آیا ایران بخشی از عمل چهارم است؟
ایران نیز بخشی از عمل چهارم است. تا کنون علیرغم انقلاب ، پیشرفت ایرانیان نوع بالا و به گونه ای متفاوت ایدئولوژیکی بوده است. ایران با اعتماد بنفس قابل تحسین با فرهنگ و سیستم با ارزش غرب مبارزه می کند. در مقایسه Pacific Rim احتیاج به اعتماد بنفس ایرانیان و ایران احتیاج به قدرت اقتصادی Pacific Rim دارد. بنابراین سوال اصلی این است که چطور ایران می تواند قدرت تقتصادی که یک کشور برای حرکت به هزاره سوم نیاز دارد ، را انجام دهد؟این تحقیق بحث می کند که تشکیل سیاست تکنولوژی یکی از مهمترین عوامل در رسیدن به این هدف است. در موارد پیشرفتهای تکنولوژیکی ایران یک کشور جوان و بی حوصله است. شهر نشین های آن همیشه معتقد به آینده بهتر هستند که بگونه ای مسخره است، چون ایرانیان نمی توانند آینده را ستایش کنند و در همان زمان برای تشکیل آن صبر ندارند.
ایرانیان پیشرفتهای تکنیکی مدرن و آگاهانه تر را به روشی درخواست می کنند ولی آنها ذاتا کوته بین هستند و اخیرا آنها جایگاهی از عادات ، قوانین و انتظارات را ایجاد می کنند که آنها را تشویق کنند تا به آن روش عمل کنند.احساس مصرف در طول زمان شاه بوجود آمده است. این نوع عملیات یک جامعه مصرف کننده ایجاد کرده که تولید نمی کرده است. طرز فکر مصرف کنند. یک دوره تورم غیر قابل کنترل بوجود آورد.ایرانیان باید این عادت را بشکنند تا برخی رقابتهای تکنیکی را حفظ کنند.
من مثل یک ایرانی بوسیله رویای تجارت مواد خام ، نفت و محصولات کشاورزی برای شگفتی های تکنیکی که بیش از حد تولید می شوند ف ماندگار شده ام.
ایرانیان باید دیدگاه آینده نگر ، جرات و صبر داشته باشند تا مسیری طولانی برای بهتر شدن چیزها بگیرند. در حقیقت کشورمان پیشرفت ترسناکی از تولید که سرچشمه اصلی یک سیستم را ایجاد می کندد که به پیشرفتهای تکنیکی اجازه رشد می دهند.
در مقایسه با کشورهای همسایه مانند عراق ، افغانستان ، پاکستان ، ترکیه ، و بسیاری از کشورهای عربی خاورمیانه ، یک کشور نسبتا ثابت برای شهر نشینی ها ایجاد کرده است.
حوادث مهم برای اقتصاد ایران
اقتصاد ایرانیان 6ضربه خراب کننده را در بیش از 14 سال گذشته تحمل کرده است، که عبارتند از:انقلاب ، سیاستهای اقتصادی غیر عملی دنباله رو انقلاب ، جنگ ایران و عراق ، کاهش تولید نفت و صادرات ، پیشرفت نزاعهای مالی با آمریکا ، جدا سازی بین المللی . علیرغم اینکه مشاهدات ذیل درباره ایران ایجاد شده است:
1- ایران یک قدرت چند محوری با بسیاری از مشکلات رقابتی است.
2- ایران یک کشور باز و مستمر برای تکمیل شدن است.
3- قید و بند ایرانیان نسبتا آزاد است و احتمالا از کشورهای عربی آزادتر هستند.
4- بحث نبوغ در پارلمان ایرانیان ، بحثهای خلاق .......و داخلی دارد که علاقه خواندن را ایجاد می کند.
5- ایران بطور پیوسته در راههای کاملا مهم تکمیل شده است.
6- ایرانیان حس خیلی قوی و هویت تاریخی دارند.
7- ایران یک جامعه چند قومیتی [5] نسبتا موفق و چسبیده شده به اسلام و فرهنگ فارسی است اما ذاتا متفاوت از دیگر کشورهای همسایه می باشد.
8- ایران یک کشور مستقل و مجزاست که به هیچ کس در رفتارش بسته نشده است.
9- ایران یک کشور اسلامی است.
10- اساسا ایران شامل برخورد ارتش بین اللمللی نمی شود گرچه آن در گذشته در خلیج فارس مقابله هایی داشته است.
11- رژیم ایران قابلیت تغییر می باشد.
چه کسی پیشرفت را ایجاد می کند؟
تشکیل جمهوری اسلامی ایران و بسیاری از تاثیرات بی پایان دیگر بوسیله شهرنشین های ایرانی بیشتر از پیشرفت ذکر شده انجام شد . ولی تغییرات زیادی باید بوجود آید . برای مثال برای اینکه یک جامعه توانایی رشد داشته باشد مقالات زیادی باید بررسی شود. اگر فردی اعتقاد داشته باشد که منشاء جامعه برای رشد بوجود می آید. سوال بعدی که بوجود می آید این است که چه کسی پیشرفت را بوجود می آورد؟ مردم یا دولت یا ترکیبی از هردو گروه . آیا نیروهای خارجی پیشرفت را بوجود می آورند یا نیازهای داخلی یک کشور؟
یک حالت ذکر شده آمریکا و سنگاپور است . نقش مردم در ایجاد این کشورها چه بوده است؟ آیا دولتها مسئول رشد آنها هستند؟ من این موارد را بعدا در این تحقیق ارائه می دهم . اما چیزی که من اکنون ارائه می دهم از تسلیم شدن مجزاست ، که دولت ایران با ارزشهای اسلامی تاثیراتی برای ایجاد پیشرفت بوجود آورده است . علیرغم اینکه در بسیاری از مناطق پیشرفت فقط برای ترقی شهر نشینی کافی نیست تا در ساخت کشورشان بطور اساسی شرکت کنند.
شاید این سوال اصلی این است که چطور دولت ، قدرت مردم و سیستم های تاسیساتی که عدالت شهری را بوجود می آورند را با هم ترکیب می کنند و در همان زمان اصولی برای رشد فراهم می کنند. بسیاری از کشورهای عرب در آن مسیر حرکت می کنند.
مایکل فیلد کتاب MUCH را نوشت ، بطوری که آنها از fundamentalists [6] (بنیاد گرایی ) می ترسیدند. دولتهای عرب هنوز تحت فشار اصلاحات[7] بودند. آنها می دانند که باید مراحل را دقیقا اداره کنند اما آنها نمی توانند آن را متوقف کنند.هردولتی که پارلمانش باهم منسوخ شود باید با یک سیستم تک عضوی (بخشی) [8] را تقویت کند و کنترل های شدید روی فشار و تمام فعالیتهای سیاسی غیر رسمی را از بین ببرد ، می تواند برای چند ماه یا حراقل یک سال وانمود کند که به روزهای شاد و مقتدر 1970و اوایل دهه 80 برگردد . اما مردم تقاضای تغییر دارند و باید آنها را برای سختگیری سختگیری اقتصادی که خودشان دوباره ادعا می کنند ، تامین کنند . بنابراین رقابت برای دولت حفظ برخی لحظات به سوی آزادی و دموکراسی شرکت نمی کنند چون مردم و دولت متصل (بهم پیوسته) و همکار نیستند. بنابراین مرحله بعدی ، تکمیل تاثیرات دولت و مردم است. برای انجام این تکمیل و همبستگی 62 میلیون ایرانی باید درسهای مربوط به چگونگی یکپارچگی ایرانیان را دومرتبه بررسی نمایند.
همکاری بین مردم و دولت
بطور قابل تصوری افشای بزرگ دیگر در مورد ایران ، نمونه کامل یا جواهر است تا بسیاری از مراحل بعد از موفقیت فعلی در کشور را بگیرد . این افشا در همکاری بین مردم و دولت مطرح می شود . یک نوع یکپارچگی سحرآمیز که یک ملت آرزو می کند ، گرفتن کوانتوم پرش (جهش) در موارد پیشرفت است.
چه چیزی ممکن است؟ چطور مردم در یک حس صحیح با دوستان شان کار می کنند؟ مهمترین عوامل همکاری زمانی اتفاق می افتد که شهر نشینان احساس عدالت کنند. ایرانیان در زمان حاضر عدالت را بیش از هر چیز دیگر جستجو می کنند . این امر باید در هر روش ممکن ایجاد شود.
تعریف عدالت به روش ایرانیان
من عدالت را به روش ایرانیان تعریف می کنم . آن بیش از 5000 سال قبل تعریف شده است . همانطور که بوسیله انقلاب مشروطیت در سال 1906 تعریف شد. همانطور که بوسیله انقلاب اسلامی در سال 1979 تعریف شد.
این عدالت شاید خیلی متفاوت با استانداردهای غربی باشد. عدالت ، دموکراسی یا آزادی غربی نیست، چون ایرانیان با انقلابشان ، دموکراسی و آزادی غربی را رد کردند. ولی من عدالت را در هر روشی تایید میکنم ، بیشتر ایرانیان معتقدند که عدالت مذهبی یا دنیوی مهم نیست . شاید ما بتوانیم آن را عدالت آسیایی ، عدالت خیابانی ، عدالت بازاری ، عدالت خانوادگی و عدالت ارتباطی بنامیم که در جامعه بوسیله تاکید بر قوانین و دستورات تعریف شده بوسیله مردم و دولت ستایش می شود. قوانین اساسی ایرانیان بعد از انقلاب اسلامی 1979 نوشته شد.
در حقیقت آنچه که دولت را مسئول می کند ، قانون آن و روشی که شهرنشینان به قوانین احترام می گذارند ، می باشد. بنابراین ابتدا دولت و بعد مردم باید به قوانین احترام بگذارند و آنها رابا دل و جان دنبال کنند ، حتی اگر برخی آنها را دوست ندارند.
انعطاف پذیری در ایدئولوژی :
دومین فاکتور مهم ، انعطاف پذیری د رایدئولوژی است. ما می بینیم که ایدئولوژی مطلق بدون مشکل چه طور محکم و سودمند به نظر میرسد ، همیشه مشکلاتی بین گروههای دیگر مردم وجود دارد. کمونیسم مثال خوبی از مطلق گرای است و شکست آن مطمئنا به طور جدی به وسیله ایرانیان گرفته میشود چون آن بیانگر ایدئولوژی های است که به طور کلی fundamentalism است و دولت ایران به طور خاصی آن را در دنیای فعلی بیان می کند.
ولی نزاعهای زیادی در دولت ایران وجود دارد که با طبقه fundamentalism سازگار نیست . علیرغم اینکه جامعه به عنوان یک واحد کل در دنیا به عنوان fundamentalism بیان می شود . این یک صدای ambivalent در سیاست خارجی ایران است . یک سیاست دو جانبه که یک جنبه آن از یک نوع سیاسی است که رادیکالیسم را بیان می کند و جنبه دیگر آن از نوع عملی است . در حقیقت با این سیاست دو جانبه هیچ چیز اشتباهی وجود ندارد . آن تشکیل گروه متضاد گزینه صحیح را بیان می کند . تا زمانیکه سیاست دو جانبه بیان می شود و به وسیله هر تضاد در نظر گرفته میشود. دنیا نهایتا بین رادیکالیسم و عمل گرایی تفاوت ایجاد می کند .
بسیاری از دانشجویان ایرانی سعی در تسخیر دو جانبه این سیاست دارند ولی دولتهای غربی و دنیا متحد دارای این درک نیستند که ایران از نوع fundamentalism و بسیاری مشکلات رقابتی شامل سیستم سیاسی است . این اشکال رقابتی ، آزادی متعادل و ایدولوژی محافظه کارانه را تسهیم می کند . ولی تا زمانیکه این درک در تمام دنیا رشد کند ، ایران باید به عنوان آن ملتی که از fundamentalism تروریسم و رادیکالیسم حمایت می کند ، خیلی رنج میبرند . این رویا باید تغییر کند و دولت و مردم ایران باید به دنیا نشان بدهند که در موقعیتشان انعطاف پذیرند و از اصولشان تخدی نمی کنند .
در حقیقت تمام موضوع Dual containmented که اصول اساسی دولت آمریکا در مقابل ایران و عراق است ، بیانگر این طرز فکر است که ایران و عراق را در یک طبقه قرار دهد که برای ایران خیلی نا مناسب است . بیشتر دانشجویان با سیاست بیگانه آمریکا موافقند که ایران و عراق نمیتوانند در یک روش مقایسه شوند . در غیر اینصورت مسئولیت ایران این رویا را تغییر می دهد .
فقدان شراکت ایرانیان در ساخت کشور
من توضیح دادم ایران چه کاری انجام میدهد و چه کاری باید انجام دهد تا شرایطی برای سیاست فنی ایجاد کند تا خودش را در مسیر پر معنا شکل دهد ولی به طور کلی اگر یک ساختار پایینتر برای پیشرفت وجود داشته باشد و جامعه عدالت را تسهیم کند، مردم و دولت تغییر میکنند سپس دولت ایرانیان به مردم به عنوان منابعی توجه میکند که گروه دشمن نیستند که به حمایت یک پایه ثابت نیاز داشته باشند مقایسه بین شرایط ایرانیان و سیستم آسایش در مردم آمریکا و سیستم آسایشی که فقط چگونگی پول گرفتن از دولت را می دانند ، رسم میشود این نباید اشاره کند که چیز اشتباهی با گیرندگان آسایش وجود دارد و سیستم یکپارچگی بین دولت آمریکا و گیرندگان آسایش ایجاد نمی کند این فقط خیلی جدید است که دولت امریکا تشخیص دهد چه نوع وضع به هم ریخته ای برای سیستم آسایش به وجود می آید و آن تعمیم می گیرد که سیستم آسایش را به گونه ای که ما می شناسیم ، منسوخ کند .
ایرانیان طرز تفکر مشابهی دارند یعنی آنها به دولتشان به عنوان منبع درآمد و مشکلات توجه می کنند . ولی اگر این رویا تغییر کند یعنی ایرانیان منابع متخصصی برای دولتشان یا کشورشان ، برای حل آن مشکل می شوند ، سپس دولت ایران می تواند روی ایجاد سیاست فنی تمرکز کند. ولی قبل از اینکه سیاست فنی موفق شود باید خصوصی کردن صنایع بزرگ کاملا اجرا شود .
چون دولت نمیتواند در مسیر رقابت با شهر نشینان قرار گیرد . مرحله نخست رشد راحت دولت ، خصوصی کردن است . من بحث کردم که چقدر خصوصی ساز ی باید شکل بگیرد . علاوه بر این 4 روش مختلف خصوصی سازی را در همه جا با سند اثبات کردم . سوال این تحقیق این است که آیا ایران به سیاست فنی یا مالکیت کشور نیاز دارد؟ من سیاست فنی را مورد بحث و بررسی قرار دادم . فرضیه اصلی این تحقیق این است که دولت باید با سرعت ممکن و موثر خصوصی سازی کند و سپس بر سیاست فنی تمرکز کند. ولی خصوصی سازی بدون مشکل نیست .
خصوصی سازی:
عقب ماندگی اقتصادی دهه 1980 برنامه های خصوصی سازی و آزادی خواهانه اقتصادی در بیشترکشورهای توسعه یافته را تسریع کرد .سوختگیری دیدگاه مردم تشخیص میدهد که کاپیتالاسیون و دموکراسی به طور جهانی به عنوان یک داروی تقویتی برای رشد کشورهای در حال توسعه است. ارتودوکسی جدید پیشرفت اقتصادی بازار را به عنوان نوش دارو برای منتقدان اقتصادی در جهان سوم بررسی می کند . حتی آن در توضیح مشکلات شدید مواجه شده به تمام برنامه های آزادی خواهانه اقتصادی شکست می خورد.
تحقیق چادری بیان میکند که برنامه های آزادیخواهانه و خصوصی سازی به طور آشکار در بازارهای اقتصادی عربستان صعودی و عمارات متحده عربی یا در کشورهای سوسیالیسم سوریه ، لیبی و الجزیره شکست میخورند.توجه کنید که بیشتر این موضوعات به هر طریقی برای ایران یکسان است .پس ایران بر روی بعضی از همان مشکلات تسهیم شده با همسایه های عربش را تجربه میکند
تعدادی از سوالات هنوز پاسخ داده شده است . سوالاتی مثل چطور مراحل خصوصی سازی را ادامه بدهیم؟ آیا طرح خصوصی سازی کار میکند؟ چه تعداد از شرکتهای خصوصی واقعا موفق هستند؟ آیا دولت کاری انجام میدهد تا به عملکرد بهتر این شرکتهای جدید خصوصی کمک کند؟این سوالات و بسیاری از سوالات دیگر باید قبل از اینکه سیاست فنی موفق شود ، پاسخ داده شوند. بدبختانه هیچ تحقیقی درباره فرایند اجرای خصوصی سازی در ایران وجود ندارد . بنابراین نمیتوان به بسیاری از این سوالات پاسخ داد .ولی در اینجا تاثیرات مستمر حمایتی از فرایند خصوصی سازی وجود دارد . در طرح خصوصی سازی جمهوری اسلامی ایران ، تعدادی از شرکتها خصوصی شده اند .
خصوصی سازی برای کشورهای توسعه یافته یک موضوع قدیمی است .ایران خصوصی سازی را دیرتر از بسیاری از کشورهای دیگر شروع کرد . ولی دولت ایران آن را در یک گام تهاجمی انجام داد . ایران در این زمان چه کار مناسبتری را باید انجام میداد تا به این کشورها کمک کند که عملکرد موثر تری داشته باشد و در همان زمان یک سیاست فنی ایجاد کند که در اتصال با طرح خصوصی سازی کار کند .
بازار سرمایه :
مهمترین عامل موفقیت سیاست فنی ، تشکیل بازار سرمایه است . بازار مالی و موسسات یک عامل مهم دیگر در تشکیل سیاست فنی هستند باید روی تبدیل ایران به یک مرکز بین المللی تاکید کنم .
مرکز مالی به طور کلی یعنی یک محل با شبکه ای از موسسات مالی ، تولید شده و بازارهای موثر تولید کنند. دسته وسیعی از خدمات مالی آن جریان خانگی ، محلی و بین المللی صندوقها را برای تجارت و سرمایه گذاری آسوده می کند ، بنابراین رشد اقتصادی و پیشرفت مالی کشورما در منطقه پیشرفت می کند.
مفهوم مطلق آن اینست که مرکز مالی باید در اقتصاد یا منطقه ای باشد که صندوقهای اضافی برای سرمایه وجود دارد آن باید به وسیله اقتصاد خانگی قوی با پول ثابت و در معرض تورم جزئی حمایت شود. آن باید در چهارراه حرکت کند حرکت سرمایه بین المللی و مرکز معامله تبادل بیگانه باشد در اینجا باید تنوع وسیعی از وسایل سرمایه گذاری و واسطه های مالی و بازار اولیه ای که امنیت معامله میشود ، وجود داشته باشد برای سهولت این فعالیت ها باید شبکه ای از کارمندان متخصص مورد نیاز برای موسسات موثر به کارگرفته شود تا تمام انتقالات را اداره کنند آنها باید تماسهای ثابت با مراکز دیگر جهان را از طریق ارتباطات تلفنی فوری حفظ کنند یعنی این فعالیتها را انجام دهند و هوشیاری و رقابت را در صحنه مالی جهانی برای انتقادات مکرر نگه دارند.
نقش بازار سرمایه در تشکیل طرح فنی خیلی مهم است . اگر بازار مالی بوجود نیاید ، اجرار سیاست فنی برای دولت خیلی سخت است . نقش اصلی موسسه مالی ، خدمت کردن به عنوان یک دلال است که موجودیهای اضافی را از بدهکاران جمع آوری می کند و سپس آنها را به مصرف کننده گانی می دهد که در فعالیتهای پرسود سرمایه گذاری نمایند. بدین وسیله سود موپر تسهیم شده و بوسیله سرمایه گذاران ، تولید می شود.
اثر خالص در زنجیره فعالیتهای سرمایه گذاری ، قرض دادن و قرض گرفتن ، سودهای هر فرد است. سرمایه گذاران سودشان را با استفاده از موجودی بدست می آورند. این دلیل باعث می شود که بخشی از پولش را در سرمایه گذاری برگرداند. این فعالیتها در جامعه باعث کاربرد بیشتر سرمایه ، تولید بیشتر و درآمد و استاندارد بهتر زندگی برای هر فرد می شود. موسسات مالی باید بوجود بیایند و بدلیل ایجاد نتایج منظم شوند . عامل اصلی موفقیت ، اعتماد مردم به موسسات مالی و بازار مالی است .
موسسات مالی :
موسسات مالی شامل بانکهای تجاری ، بانکهای بازرگانی ، شرکتهای مالی ، شرکتهای اجاره ای ، شرکتهای بیمه و بیمه اتکایی و بیمه اعتباری صادراتی است . بازارهای مالی می توانند بازار حقیقی و بازارهای سهام ، بازارهای پولی ، بازارهای صادراتی ، بازارهای سهام و بازارهای طلا باشد . دولت باید با ایجاد تحرک و انگیزه به نیاز این موسسات پاسخ دهد . تشکیل بازارسرمایه بگونه ای که در غرب وجود دارد ، در ایران بوجود آمده اما مردم هنوز کاملا به بازارسرمایه اعتماد ندارند یا در آن شرکت نمی کنند . این دلیلی است که ما می توانیم در ساختار بعدی رشد بحث کنیم . یک جنبه مهم از سیاست فنی ، ایجاد ساختار بعدی رشد برای جامعه است . ایران بطور ترسناکی از فقدان ساختار بعدی رشد و دنبال کردن همان برنامه که مشکلاتی را در زمان شاه ایجاد شده بود ، رنج می برند. ایرانیان زمانی که تقاضای مدرن شدن را دارند کشوری با تکنولوژی ، هنر و آخرین و بزرگترین محصولات غرب را دارند . آنها باید متوقف شوند و درباره بهترین چیزی که سزاواراند . اما در ساخت کشورشان خیلی کم شرکت می کنند. بنابراین زمانی که آنها در تفکرشان بدقت می اندیشند ، انگاه یک ملت راجع به چگونگی ساخت اقتصاد فکر می کند . من در یک روش بحث کردم که ایرانیان باید در ساخت ساختار بعدی رشد شرکت کنند و سپس آنها شروع به تصدیق کنند تا یک کشور پیشرفته و فنی داشته باشند. اگر فرایند شرکت ، اتفاق افتد ، وقتگیر است اما تشکیل سیاست فنی ممکن است.
جذب تکنولوژی از کشورهای دیگر
احتمالا اقتصاد ایران شبیه ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم است . بعد از جنگ ژاپن از صفر شروع کرد . ایران باید مانند ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم ، تکنولوژی را از دیگر کشورها جذب کند. آمریکا نماد فراوانی تکنولوژی جهان است . فریاد آمریکا برای جذب سرمایه ، یک رویا و تحقق اساسی است .
برای اطلاعات عمومی در مورد برنامه های استراتژیک فناوری اطلاعات ، می توانید به کتاب زیر مراجعه نمایید:
مهدی صادقی ، تجارت جهانی الکترونیک و فناوری اطلاعات ، انتشارات سخن گستر ، مهرماه 1385
منبع:
اینترنت ، نویسنده فرامرز ناطقیان ، دکترای مدیریت استراتژیک از آمریکا
مترجم : مهدی صادقی دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات
Email : 44mehdi@Gmail.com
[1] Pax Britannica : نوعی از صلح و آشتی که اینگلیس کشورهای جنگجو را برای صلح بدان دعوت می کند.
[2] coterminous
[3] Pacific Rim
[4] GDP (Gross Domestic Product)
[5] Multi-ethnic
[6] کسانی که پیرو اصول دین مسیحیت و ادیان دیگر و پیرو حرف های نیاکان خود می باشند .
[7] reform
[8] Singl party
خلاصه:
تکنولوژی از ارتباطات تلفنی تا بهترین رایانه ها ،از جمبوجتها تا HDTV ، از نیمه رساناها تا چند رسانه ای ها احتمالا مهمترین عامل راندن تکامل تدریجی از رقابت جهانی است . ایران در بازارهای جهانی در چه جایگاهی قراردارد؟ بحث مربوط به نیاز رقابتی رشد تکنولوژی ایرانیان و نقش دولتهای محلی در بهبود آن ،یک بحث ممتمرکز تشکیل سیاست تکنولوژی می شود. این بحث روی این سوال متمرکز می باشد که آیا دولت می تواند یا باید در تحریک خلاقیت تکنولوژی تجاری یک نقش فعال ایفا کند. در زمانی که شرکتها در ایران بدلیل خصوصی سازی و تشکیل بازار سرمایه زمینه ای بطور پیوسته در بخش صنعتی تولید می کنند ،حمایت دولت برای R & D در تکنولوژی های بحرانی مطلقا ضروری است. ولی بوسیله مالکیت و کنترل صنعت ایجاد نمی شود بلکه بوسیله یک حامی ، فعال شده با بخش خصوصی – انتقال صنعت با دانشگاهها – با فراهم نمودن سهام عدالت و سخاوتمندانه از تحقیقات اصلی در دانشگاه ها و سرمایه های بزرگ در بخشی از وزارت خانه های مربوطه مانند صنعت سنگین نفت و انرژی در پیشرفت تکنولوژی ایجاد می شود. منتقدان ممکن است مخالف باشند که تشکیل صنعت خصوصی و فقدان تجارت در پاداش دولت بد تر از بیماری است . این تحقیق روی این سوال اساسی متمرکز می باشد که : آیا ایران به سیاست تکنولوژی نیاز دارد؟ اگر ایران به سیاست تکنولوژی نیاز دارد ، نقش دولت محلی در شکل گیری این سیاست چیست؟ و چه تکنولوژی های خانگی مختص برای ایران تولید کننده است ؟ بعنوان مثال ، برای تولید نرم افزار و سخت افزار و صنایع سنگین، سیاست براین اصل متمرکز می شود. نهایتا این مبحث این مطلب را بیان می کند که ، چگونه ایران می تواند از کشورهای دیگر مانند آمریکا ، ژاپن و سنگاپور در مورد تشکیل سیاست تکنولوژی مطالبی یاد بگیرد؟
هر کشور یک حالت دارد
تاریخ نشان داده که فرهنگ فارسی 600سال قبل از میلاد ، نمونه ای از پیشرفت در دولت ، عدالت شهری و قدرت شهری است. روزهای باشکوه سیروس بزرگ و بسیاری از رهبران ایران بزرگ ثابت کرده که ایران سهمی در امپراتوری شدن داشته است. در همان زمان تمدن رومیان و اعراب نیز، روزهای پرشکوه و پر قدرتی را داشتند. چین قبل از آنکه تمدن بزرگش از بین برود ، موفقیت خودش را برای بسیاری از کشورها داشت. پس از 500 سال در اروپا و آمریکا و بر جهان حکومت کرد.
عصر اروپایی و آمریکایی
معرفی تجربه تاریخ اروپایی (فئودالیسم ، رنسانس ، نهضت اصلاحی (اصلاح طلبی)، دوره روشنفکری، انقلاب فرانسه ) راهنمای جهانی می شود.
انقلاب صنعتی بریتانیا (اواخر قرن 18میلادی) نوعی از استیلای غربی را منتقل کرد.بطوری که سرچشمه اقتصاد بین اللمللی را مطرح کرد و زمینه را برای یک امپراتوری فراهم کرد ، که پررنگتر از زمینهای صورتی رنگ است. صلح بریتانیاییها[1] یک قرن طول کشید وتا صلح آمریکایی ها ادامه یافت. تاریخ جهان با تاریخ غرب هم مرز[2] می شود.
همانطور که ما به پایان دوره هزار ساله می رسیم ، ایا ما می توانیم دوباره شاهد یکی از این حرکتهای نادر در تصاویر و زمین ساخت تمدن باشیم؟ آیا دوره حکمرانی غرب به آهستگی راهی به برتری شرقیان نشان می دهد؟ اگر این مطلب صحیح باشد ، چطور ایران می تواند بخشی از این نمونه حرکت باشد که استعداد نهفته کشورهای آسیایی و لبه صلح[3] را تسخیر کند و آنها را مورد استفاده قرار دهد؟ آیا برای ایرانیان ممکن است که در آسیا ترقی کنند یا به دوره دیگری قبل از شروع صحبت درباره محلی شدن قدرت ایران متصل شوند؟اعتماد به نفس ایرانیان بیشتر از اقتصاد آنها جدید و شکننده است و ضرورتا ایدئولوژی است. قلمرو ایرانیان در این کشور منحصرا در موارد ایدئولوژیکی است اما فرهنگ یا اقتصاد آنها ایدئولوژیکی نیست.کشورهای عالی رتبه غرب مردمی ill-equipped دارند که فقط آنچه اتفاق می افتد را تسخیر می کنند. اروپاییان از تفکرغرب و rest استفاده می کنند (از غرب بعنوان بهترین rest و در مراحل متنوع back wardness )
پیشرفت آسیا در چهار عمل :
عمل اول :
البته ژاپن نخستین کشوری بود که در مقابل طبقه بندی مقاومت کردواکنون کشورهایی مثل سنگاپور، هنک نگ ، تایوان و کره جنوبی آن را به وضع طبیعی تغییر دادند. استانداردهای زندگی سریعا به غرب نزدیک شد و سرعت رشد اخیرشان حدودا 3 برابر میانگین رشد اروپایی هاست . نمایشنامه آسیایی ها در 4عمل تاریخی اتفاق می افتد.
ژاپن تنها کشور غیر غربی است که درقرن 19 شروع به در آوردن صنعتی آن کرده است. درنیمه نخست قرن به کندی پیش می رفت . دراوخر 1960 تولید ناخالص ملی[4] یک هشتم (⅛) مجموع تولید ناخالص آمریکا بود.
ولی در طول دهه 60 ژاپن بر اقتصادهای اروپایی و دسته های آمریکایی مثل یکی از قوی ترین اقتصادهای جهان غلبه کرد.
عمل دوم:
عمل دوم در سال 1960اتفاق افتاد.سپس سیاهان آسیایی ، کره جنوبی ، هنک کنگ و سنگاپور ، پیشرفت فوق العاده ای کردند. اقتصاد تغییر کرد تا کشورهایی مثل بریتانیا و آلمان را مانند یک کشور تفسیر کنند و بوسیله این کشورها به 3دهه فشرده شد.
سیاهان نظریه استقلال را مطرح کردند آنها معتقد بودند که کشورهای درحال توسعه همیشه محکوم ماهواره ای از جهان توسعه یافته هستند. GDP هر نفر در کره جنوبی در سال 1962برابر همان تعداد در سودان بود.اما امروزه آن ، از فقیرترین ملتهای اروپای غربی می باشد.
عمل سوم :
عمل سوم در اوایل دهه 70 شروع شد و مهمترین عاملین در این زمان مالزایی ها ، تایلندی ها و اندونزیایی ها بودند. درحالی که رشد تایوان و کره جنوبی خیلی بومی بود در این حالت سرمایه گذاری خارجی کلید اصلی بود ، درحالت اول از چند ملیتی ها مانند ژاپن و پس از آن کشورهای متوسط بودند.
زمانی که مردم به مهاجرت کارخانه ای از اروپا به آسیا در دهه 80اشاره می کنند ، آسیای جنوب شرقی به ذهنشان می آید. کشور مسلمان مالزی بزرگترین صادرکننده متقاضیان تلفن و تلویزیون است.درحالی که در کره جنوبی و تایوان زیر تحریم و نظریه استقلال هستند. این کشورها پتانسیل پیشرفت در سرمایه گذاری بیگانه را تشکیل دادند.
عمل چهارم:
عمل چهارم اکنون ادامه دارد و تهدید می کند که مانع رشد در مرحله پیشرفت می شود. بیشتر کشورهای باقیمانده در منطقه آرام آسیا مانند ویتنام و فیلیپین به گرداب توسعه می چسبند. ولی چین یک موضوع متفاوت است که برای یک پنجم جمعیت جهان محاسبه می شود.
آیا ایران بخشی از عمل چهارم است؟
ایران نیز بخشی از عمل چهارم است. تا کنون علیرغم انقلاب ، پیشرفت ایرانیان نوع بالا و به گونه ای متفاوت ایدئولوژیکی بوده است. ایران با اعتماد بنفس قابل تحسین با فرهنگ و سیستم با ارزش غرب مبارزه می کند. در مقایسه Pacific Rim احتیاج به اعتماد بنفس ایرانیان و ایران احتیاج به قدرت اقتصادی Pacific Rim دارد. بنابراین سوال اصلی این است که چطور ایران می تواند قدرت تقتصادی که یک کشور برای حرکت به هزاره سوم نیاز دارد ، را انجام دهد؟این تحقیق بحث می کند که تشکیل سیاست تکنولوژی یکی از مهمترین عوامل در رسیدن به این هدف است. در موارد پیشرفتهای تکنولوژیکی ایران یک کشور جوان و بی حوصله است. شهر نشین های آن همیشه معتقد به آینده بهتر هستند که بگونه ای مسخره است، چون ایرانیان نمی توانند آینده را ستایش کنند و در همان زمان برای تشکیل آن صبر ندارند.
ایرانیان پیشرفتهای تکنیکی مدرن و آگاهانه تر را به روشی درخواست می کنند ولی آنها ذاتا کوته بین هستند و اخیرا آنها جایگاهی از عادات ، قوانین و انتظارات را ایجاد می کنند که آنها را تشویق کنند تا به آن روش عمل کنند.احساس مصرف در طول زمان شاه بوجود آمده است. این نوع عملیات یک جامعه مصرف کننده ایجاد کرده که تولید نمی کرده است. طرز فکر مصرف کنند. یک دوره تورم غیر قابل کنترل بوجود آورد.ایرانیان باید این عادت را بشکنند تا برخی رقابتهای تکنیکی را حفظ کنند.
من مثل یک ایرانی بوسیله رویای تجارت مواد خام ، نفت و محصولات کشاورزی برای شگفتی های تکنیکی که بیش از حد تولید می شوند ف ماندگار شده ام.
ایرانیان باید دیدگاه آینده نگر ، جرات و صبر داشته باشند تا مسیری طولانی برای بهتر شدن چیزها بگیرند. در حقیقت کشورمان پیشرفت ترسناکی از تولید که سرچشمه اصلی یک سیستم را ایجاد می کندد که به پیشرفتهای تکنیکی اجازه رشد می دهند.
در مقایسه با کشورهای همسایه مانند عراق ، افغانستان ، پاکستان ، ترکیه ، و بسیاری از کشورهای عربی خاورمیانه ، یک کشور نسبتا ثابت برای شهر نشینی ها ایجاد کرده است.
حوادث مهم برای اقتصاد ایران
اقتصاد ایرانیان 6ضربه خراب کننده را در بیش از 14 سال گذشته تحمل کرده است، که عبارتند از:انقلاب ، سیاستهای اقتصادی غیر عملی دنباله رو انقلاب ، جنگ ایران و عراق ، کاهش تولید نفت و صادرات ، پیشرفت نزاعهای مالی با آمریکا ، جدا سازی بین المللی . علیرغم اینکه مشاهدات ذیل درباره ایران ایجاد شده است:
1- ایران یک قدرت چند محوری با بسیاری از مشکلات رقابتی است.
2- ایران یک کشور باز و مستمر برای تکمیل شدن است.
3- قید و بند ایرانیان نسبتا آزاد است و احتمالا از کشورهای عربی آزادتر هستند.
4- بحث نبوغ در پارلمان ایرانیان ، بحثهای خلاق .......و داخلی دارد که علاقه خواندن را ایجاد می کند.
5- ایران بطور پیوسته در راههای کاملا مهم تکمیل شده است.
6- ایرانیان حس خیلی قوی و هویت تاریخی دارند.
7- ایران یک جامعه چند قومیتی [5] نسبتا موفق و چسبیده شده به اسلام و فرهنگ فارسی است اما ذاتا متفاوت از دیگر کشورهای همسایه می باشد.
8- ایران یک کشور مستقل و مجزاست که به هیچ کس در رفتارش بسته نشده است.
9- ایران یک کشور اسلامی است.
10- اساسا ایران شامل برخورد ارتش بین اللمللی نمی شود گرچه آن در گذشته در خلیج فارس مقابله هایی داشته است.
11- رژیم ایران قابلیت تغییر می باشد.
چه کسی پیشرفت را ایجاد می کند؟
تشکیل جمهوری اسلامی ایران و بسیاری از تاثیرات بی پایان دیگر بوسیله شهرنشین های ایرانی بیشتر از پیشرفت ذکر شده انجام شد . ولی تغییرات زیادی باید بوجود آید . برای مثال برای اینکه یک جامعه توانایی رشد داشته باشد مقالات زیادی باید بررسی شود. اگر فردی اعتقاد داشته باشد که منشاء جامعه برای رشد بوجود می آید. سوال بعدی که بوجود می آید این است که چه کسی پیشرفت را بوجود می آورد؟ مردم یا دولت یا ترکیبی از هردو گروه . آیا نیروهای خارجی پیشرفت را بوجود می آورند یا نیازهای داخلی یک کشور؟
یک حالت ذکر شده آمریکا و سنگاپور است . نقش مردم در ایجاد این کشورها چه بوده است؟ آیا دولتها مسئول رشد آنها هستند؟ من این موارد را بعدا در این تحقیق ارائه می دهم . اما چیزی که من اکنون ارائه می دهم از تسلیم شدن مجزاست ، که دولت ایران با ارزشهای اسلامی تاثیراتی برای ایجاد پیشرفت بوجود آورده است . علیرغم اینکه در بسیاری از مناطق پیشرفت فقط برای ترقی شهر نشینی کافی نیست تا در ساخت کشورشان بطور اساسی شرکت کنند.
شاید این سوال اصلی این است که چطور دولت ، قدرت مردم و سیستم های تاسیساتی که عدالت شهری را بوجود می آورند را با هم ترکیب می کنند و در همان زمان اصولی برای رشد فراهم می کنند. بسیاری از کشورهای عرب در آن مسیر حرکت می کنند.
مایکل فیلد کتاب MUCH را نوشت ، بطوری که آنها از fundamentalists [6] (بنیاد گرایی ) می ترسیدند. دولتهای عرب هنوز تحت فشار اصلاحات[7] بودند. آنها می دانند که باید مراحل را دقیقا اداره کنند اما آنها نمی توانند آن را متوقف کنند.هردولتی که پارلمانش باهم منسوخ شود باید با یک سیستم تک عضوی (بخشی) [8] را تقویت کند و کنترل های شدید روی فشار و تمام فعالیتهای سیاسی غیر رسمی را از بین ببرد ، می تواند برای چند ماه یا حراقل یک سال وانمود کند که به روزهای شاد و مقتدر 1970و اوایل دهه 80 برگردد . اما مردم تقاضای تغییر دارند و باید آنها را برای سختگیری سختگیری اقتصادی که خودشان دوباره ادعا می کنند ، تامین کنند . بنابراین رقابت برای دولت حفظ برخی لحظات به سوی آزادی و دموکراسی شرکت نمی کنند چون مردم و دولت متصل (بهم پیوسته) و همکار نیستند. بنابراین مرحله بعدی ، تکمیل تاثیرات دولت و مردم است. برای انجام این تکمیل و همبستگی 62 میلیون ایرانی باید درسهای مربوط به چگونگی یکپارچگی ایرانیان را دومرتبه بررسی نمایند.
همکاری بین مردم و دولت
بطور قابل تصوری افشای بزرگ دیگر در مورد ایران ، نمونه کامل یا جواهر است تا بسیاری از مراحل بعد از موفقیت فعلی در کشور را بگیرد . این افشا در همکاری بین مردم و دولت مطرح می شود . یک نوع یکپارچگی سحرآمیز که یک ملت آرزو می کند ، گرفتن کوانتوم پرش (جهش) در موارد پیشرفت است.
چه چیزی ممکن است؟ چطور مردم در یک حس صحیح با دوستان شان کار می کنند؟ مهمترین عوامل همکاری زمانی اتفاق می افتد که شهر نشینان احساس عدالت کنند. ایرانیان در زمان حاضر عدالت را بیش از هر چیز دیگر جستجو می کنند . این امر باید در هر روش ممکن ایجاد شود.
تعریف عدالت به روش ایرانیان
من عدالت را به روش ایرانیان تعریف می کنم . آن بیش از 5000 سال قبل تعریف شده است . همانطور که بوسیله انقلاب مشروطیت در سال 1906 تعریف شد. همانطور که بوسیله انقلاب اسلامی در سال 1979 تعریف شد.
این عدالت شاید خیلی متفاوت با استانداردهای غربی باشد. عدالت ، دموکراسی یا آزادی غربی نیست، چون ایرانیان با انقلابشان ، دموکراسی و آزادی غربی را رد کردند. ولی من عدالت را در هر روشی تایید میکنم ، بیشتر ایرانیان معتقدند که عدالت مذهبی یا دنیوی مهم نیست . شاید ما بتوانیم آن را عدالت آسیایی ، عدالت خیابانی ، عدالت بازاری ، عدالت خانوادگی و عدالت ارتباطی بنامیم که در جامعه بوسیله تاکید بر قوانین و دستورات تعریف شده بوسیله مردم و دولت ستایش می شود. قوانین اساسی ایرانیان بعد از انقلاب اسلامی 1979 نوشته شد.
در حقیقت آنچه که دولت را مسئول می کند ، قانون آن و روشی که شهرنشینان به قوانین احترام می گذارند ، می باشد. بنابراین ابتدا دولت و بعد مردم باید به قوانین احترام بگذارند و آنها رابا دل و جان دنبال کنند ، حتی اگر برخی آنها را دوست ندارند.
انعطاف پذیری در ایدئولوژی :
دومین فاکتور مهم ، انعطاف پذیری د رایدئولوژی است. ما می بینیم که ایدئولوژی مطلق بدون مشکل چه طور محکم و سودمند به نظر میرسد ، همیشه مشکلاتی بین گروههای دیگر مردم وجود دارد. کمونیسم مثال خوبی از مطلق گرای است و شکست آن مطمئنا به طور جدی به وسیله ایرانیان گرفته میشود چون آن بیانگر ایدئولوژی های است که به طور کلی fundamentalism است و دولت ایران به طور خاصی آن را در دنیای فعلی بیان می کند.
ولی نزاعهای زیادی در دولت ایران وجود دارد که با طبقه fundamentalism سازگار نیست . علیرغم اینکه جامعه به عنوان یک واحد کل در دنیا به عنوان fundamentalism بیان می شود . این یک صدای ambivalent در سیاست خارجی ایران است . یک سیاست دو جانبه که یک جنبه آن از یک نوع سیاسی است که رادیکالیسم را بیان می کند و جنبه دیگر آن از نوع عملی است . در حقیقت با این سیاست دو جانبه هیچ چیز اشتباهی وجود ندارد . آن تشکیل گروه متضاد گزینه صحیح را بیان می کند . تا زمانیکه سیاست دو جانبه بیان می شود و به وسیله هر تضاد در نظر گرفته میشود. دنیا نهایتا بین رادیکالیسم و عمل گرایی تفاوت ایجاد می کند .
بسیاری از دانشجویان ایرانی سعی در تسخیر دو جانبه این سیاست دارند ولی دولتهای غربی و دنیا متحد دارای این درک نیستند که ایران از نوع fundamentalism و بسیاری مشکلات رقابتی شامل سیستم سیاسی است . این اشکال رقابتی ، آزادی متعادل و ایدولوژی محافظه کارانه را تسهیم می کند . ولی تا زمانیکه این درک در تمام دنیا رشد کند ، ایران باید به عنوان آن ملتی که از fundamentalism تروریسم و رادیکالیسم حمایت می کند ، خیلی رنج میبرند . این رویا باید تغییر کند و دولت و مردم ایران باید به دنیا نشان بدهند که در موقعیتشان انعطاف پذیرند و از اصولشان تخدی نمی کنند .
در حقیقت تمام موضوع Dual containmented که اصول اساسی دولت آمریکا در مقابل ایران و عراق است ، بیانگر این طرز فکر است که ایران و عراق را در یک طبقه قرار دهد که برای ایران خیلی نا مناسب است . بیشتر دانشجویان با سیاست بیگانه آمریکا موافقند که ایران و عراق نمیتوانند در یک روش مقایسه شوند . در غیر اینصورت مسئولیت ایران این رویا را تغییر می دهد .
فقدان شراکت ایرانیان در ساخت کشور
من توضیح دادم ایران چه کاری انجام میدهد و چه کاری باید انجام دهد تا شرایطی برای سیاست فنی ایجاد کند تا خودش را در مسیر پر معنا شکل دهد ولی به طور کلی اگر یک ساختار پایینتر برای پیشرفت وجود داشته باشد و جامعه عدالت را تسهیم کند، مردم و دولت تغییر میکنند سپس دولت ایرانیان به مردم به عنوان منابعی توجه میکند که گروه دشمن نیستند که به حمایت یک پایه ثابت نیاز داشته باشند مقایسه بین شرایط ایرانیان و سیستم آسایش در مردم آمریکا و سیستم آسایشی که فقط چگونگی پول گرفتن از دولت را می دانند ، رسم میشود این نباید اشاره کند که چیز اشتباهی با گیرندگان آسایش وجود دارد و سیستم یکپارچگی بین دولت آمریکا و گیرندگان آسایش ایجاد نمی کند این فقط خیلی جدید است که دولت امریکا تشخیص دهد چه نوع وضع به هم ریخته ای برای سیستم آسایش به وجود می آید و آن تعمیم می گیرد که سیستم آسایش را به گونه ای که ما می شناسیم ، منسوخ کند .
ایرانیان طرز تفکر مشابهی دارند یعنی آنها به دولتشان به عنوان منبع درآمد و مشکلات توجه می کنند . ولی اگر این رویا تغییر کند یعنی ایرانیان منابع متخصصی برای دولتشان یا کشورشان ، برای حل آن مشکل می شوند ، سپس دولت ایران می تواند روی ایجاد سیاست فنی تمرکز کند. ولی قبل از اینکه سیاست فنی موفق شود باید خصوصی کردن صنایع بزرگ کاملا اجرا شود .
چون دولت نمیتواند در مسیر رقابت با شهر نشینان قرار گیرد . مرحله نخست رشد راحت دولت ، خصوصی کردن است . من بحث کردم که چقدر خصوصی ساز ی باید شکل بگیرد . علاوه بر این 4 روش مختلف خصوصی سازی را در همه جا با سند اثبات کردم . سوال این تحقیق این است که آیا ایران به سیاست فنی یا مالکیت کشور نیاز دارد؟ من سیاست فنی را مورد بحث و بررسی قرار دادم . فرضیه اصلی این تحقیق این است که دولت باید با سرعت ممکن و موثر خصوصی سازی کند و سپس بر سیاست فنی تمرکز کند. ولی خصوصی سازی بدون مشکل نیست .
خصوصی سازی:
عقب ماندگی اقتصادی دهه 1980 برنامه های خصوصی سازی و آزادی خواهانه اقتصادی در بیشترکشورهای توسعه یافته را تسریع کرد .سوختگیری دیدگاه مردم تشخیص میدهد که کاپیتالاسیون و دموکراسی به طور جهانی به عنوان یک داروی تقویتی برای رشد کشورهای در حال توسعه است. ارتودوکسی جدید پیشرفت اقتصادی بازار را به عنوان نوش دارو برای منتقدان اقتصادی در جهان سوم بررسی می کند . حتی آن در توضیح مشکلات شدید مواجه شده به تمام برنامه های آزادی خواهانه اقتصادی شکست می خورد.
تحقیق چادری بیان میکند که برنامه های آزادیخواهانه و خصوصی سازی به طور آشکار در بازارهای اقتصادی عربستان صعودی و عمارات متحده عربی یا در کشورهای سوسیالیسم سوریه ، لیبی و الجزیره شکست میخورند.توجه کنید که بیشتر این موضوعات به هر طریقی برای ایران یکسان است .پس ایران بر روی بعضی از همان مشکلات تسهیم شده با همسایه های عربش را تجربه میکند
تعدادی از سوالات هنوز پاسخ داده شده است . سوالاتی مثل چطور مراحل خصوصی سازی را ادامه بدهیم؟ آیا طرح خصوصی سازی کار میکند؟ چه تعداد از شرکتهای خصوصی واقعا موفق هستند؟ آیا دولت کاری انجام میدهد تا به عملکرد بهتر این شرکتهای جدید خصوصی کمک کند؟این سوالات و بسیاری از سوالات دیگر باید قبل از اینکه سیاست فنی موفق شود ، پاسخ داده شوند. بدبختانه هیچ تحقیقی درباره فرایند اجرای خصوصی سازی در ایران وجود ندارد . بنابراین نمیتوان به بسیاری از این سوالات پاسخ داد .ولی در اینجا تاثیرات مستمر حمایتی از فرایند خصوصی سازی وجود دارد . در طرح خصوصی سازی جمهوری اسلامی ایران ، تعدادی از شرکتها خصوصی شده اند .
خصوصی سازی برای کشورهای توسعه یافته یک موضوع قدیمی است .ایران خصوصی سازی را دیرتر از بسیاری از کشورهای دیگر شروع کرد . ولی دولت ایران آن را در یک گام تهاجمی انجام داد . ایران در این زمان چه کار مناسبتری را باید انجام میداد تا به این کشورها کمک کند که عملکرد موثر تری داشته باشد و در همان زمان یک سیاست فنی ایجاد کند که در اتصال با طرح خصوصی سازی کار کند .
بازار سرمایه :
مهمترین عامل موفقیت سیاست فنی ، تشکیل بازار سرمایه است . بازار مالی و موسسات یک عامل مهم دیگر در تشکیل سیاست فنی هستند باید روی تبدیل ایران به یک مرکز بین المللی تاکید کنم .
مرکز مالی به طور کلی یعنی یک محل با شبکه ای از موسسات مالی ، تولید شده و بازارهای موثر تولید کنند. دسته وسیعی از خدمات مالی آن جریان خانگی ، محلی و بین المللی صندوقها را برای تجارت و سرمایه گذاری آسوده می کند ، بنابراین رشد اقتصادی و پیشرفت مالی کشورما در منطقه پیشرفت می کند.
مفهوم مطلق آن اینست که مرکز مالی باید در اقتصاد یا منطقه ای باشد که صندوقهای اضافی برای سرمایه وجود دارد آن باید به وسیله اقتصاد خانگی قوی با پول ثابت و در معرض تورم جزئی حمایت شود. آن باید در چهارراه حرکت کند حرکت سرمایه بین المللی و مرکز معامله تبادل بیگانه باشد در اینجا باید تنوع وسیعی از وسایل سرمایه گذاری و واسطه های مالی و بازار اولیه ای که امنیت معامله میشود ، وجود داشته باشد برای سهولت این فعالیت ها باید شبکه ای از کارمندان متخصص مورد نیاز برای موسسات موثر به کارگرفته شود تا تمام انتقالات را اداره کنند آنها باید تماسهای ثابت با مراکز دیگر جهان را از طریق ارتباطات تلفنی فوری حفظ کنند یعنی این فعالیتها را انجام دهند و هوشیاری و رقابت را در صحنه مالی جهانی برای انتقادات مکرر نگه دارند.
نقش بازار سرمایه در تشکیل طرح فنی خیلی مهم است . اگر بازار مالی بوجود نیاید ، اجرار سیاست فنی برای دولت خیلی سخت است . نقش اصلی موسسه مالی ، خدمت کردن به عنوان یک دلال است که موجودیهای اضافی را از بدهکاران جمع آوری می کند و سپس آنها را به مصرف کننده گانی می دهد که در فعالیتهای پرسود سرمایه گذاری نمایند. بدین وسیله سود موپر تسهیم شده و بوسیله سرمایه گذاران ، تولید می شود.
اثر خالص در زنجیره فعالیتهای سرمایه گذاری ، قرض دادن و قرض گرفتن ، سودهای هر فرد است. سرمایه گذاران سودشان را با استفاده از موجودی بدست می آورند. این دلیل باعث می شود که بخشی از پولش را در سرمایه گذاری برگرداند. این فعالیتها در جامعه باعث کاربرد بیشتر سرمایه ، تولید بیشتر و درآمد و استاندارد بهتر زندگی برای هر فرد می شود. موسسات مالی باید بوجود بیایند و بدلیل ایجاد نتایج منظم شوند . عامل اصلی موفقیت ، اعتماد مردم به موسسات مالی و بازار مالی است .
موسسات مالی :
موسسات مالی شامل بانکهای تجاری ، بانکهای بازرگانی ، شرکتهای مالی ، شرکتهای اجاره ای ، شرکتهای بیمه و بیمه اتکایی و بیمه اعتباری صادراتی است . بازارهای مالی می توانند بازار حقیقی و بازارهای سهام ، بازارهای پولی ، بازارهای صادراتی ، بازارهای سهام و بازارهای طلا باشد . دولت باید با ایجاد تحرک و انگیزه به نیاز این موسسات پاسخ دهد . تشکیل بازارسرمایه بگونه ای که در غرب وجود دارد ، در ایران بوجود آمده اما مردم هنوز کاملا به بازارسرمایه اعتماد ندارند یا در آن شرکت نمی کنند . این دلیلی است که ما می توانیم در ساختار بعدی رشد بحث کنیم . یک جنبه مهم از سیاست فنی ، ایجاد ساختار بعدی رشد برای جامعه است . ایران بطور ترسناکی از فقدان ساختار بعدی رشد و دنبال کردن همان برنامه که مشکلاتی را در زمان شاه ایجاد شده بود ، رنج می برند. ایرانیان زمانی که تقاضای مدرن شدن را دارند کشوری با تکنولوژی ، هنر و آخرین و بزرگترین محصولات غرب را دارند . آنها باید متوقف شوند و درباره بهترین چیزی که سزاواراند . اما در ساخت کشورشان خیلی کم شرکت می کنند. بنابراین زمانی که آنها در تفکرشان بدقت می اندیشند ، انگاه یک ملت راجع به چگونگی ساخت اقتصاد فکر می کند . من در یک روش بحث کردم که ایرانیان باید در ساخت ساختار بعدی رشد شرکت کنند و سپس آنها شروع به تصدیق کنند تا یک کشور پیشرفته و فنی داشته باشند. اگر فرایند شرکت ، اتفاق افتد ، وقتگیر است اما تشکیل سیاست فنی ممکن است.
جذب تکنولوژی از کشورهای دیگر
احتمالا اقتصاد ایران شبیه ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم است . بعد از جنگ ژاپن از صفر شروع کرد . ایران باید مانند ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم ، تکنولوژی را از دیگر کشورها جذب کند. آمریکا نماد فراوانی تکنولوژی جهان است . فریاد آمریکا برای جذب سرمایه ، یک رویا و تحقق اساسی است .
برای اطلاعات عمومی در مورد برنامه های استراتژیک فناوری اطلاعات ، می توانید به کتاب زیر مراجعه نمایید:
مهدی صادقی ، تجارت جهانی الکترونیک و فناوری اطلاعات ، انتشارات سخن گستر ، مهرماه 1385
منبع:
اینترنت ، نویسنده فرامرز ناطقیان ، دکترای مدیریت استراتژیک از آمریکا
مترجم : مهدی صادقی دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات
Email : 44mehdi@Gmail.com
[1] Pax Britannica : نوعی از صلح و آشتی که اینگلیس کشورهای جنگجو را برای صلح بدان دعوت می کند.
[2] coterminous
[3] Pacific Rim
[4] GDP (Gross Domestic Product)
[5] Multi-ethnic
[6] کسانی که پیرو اصول دین مسیحیت و ادیان دیگر و پیرو حرف های نیاکان خود می باشند .
[7] reform
[8] Singl party
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر